Het gezinssysteem in beeld
| Kerntaak | Vinden |
| Competenties | -Hanteert een systeembenadering -Weet dat een persoon met (L)VB onderdeel is van een systeem en dat deze invloed heeft op het welzijn van de persoon. -Heeft de intentie om op zoek te gaan naar en contact te hebben met de informele zorgers. |
| Onderwerp | Het gezinssysteem in beeld |
| Werkvorm | Experimenteren |
| Samenstelling | Drietallen |
| Niveau | HBO |
| Eeuwig plannen
Posted on October 31, 2014 forum op brusjesblog Opgroeien met een lichamelijke beperking is niet altijd gemakkelijk. Al helemaal niet als je zus ook een beperking heeft. Annika (21) kan hierover meepraten. Zelf heeft ze Cerebrale Parese, wat inhoudt dat de rechterhelft van haar lichaam spastisch is. Daarnaast heeft ze last van verschillende chronische aandoeningen, zoals het chronische vermoeidheidsyndroom en chronische pijnen. Haar zus Riëlle (23) heeft PDD-NOS en een ontwikkelingsachterstand waardoor ze functioneert op het niveau van een kind van acht jaar oud. ‘’Als kind heb ik nooit gesnapt waarom Riëlle dingen wel mocht die ik niet mocht. Zij kon altijd verder gaan.’’ Op het moment dat je als ouders twee zorgintensieve kinderen hebt, is het niet altijd makkelijk om de aandacht eerlijk te verdelen. Ook bij Annika thuis was dit het geval. ‘’Mijn zus is heel erg gesteld op mijn moeder. Als er iets is gaat zij dan ook nooit naar mijn vader. Het gevolg hiervan was dat ik altijd meer aangewezen was op mijn vader, iets wat de band tussen mijn moeder en mij niet ten goede kwam. Als ik even iets aan mijn moeder wilde vertellen en Riëlle kwam er bij, dan moest ik wachten. Ik heb mij hierdoor vaak afgewezen gevoeld.’’ Gepest Niet alleen thuis voelde Annika zich vaak afgewezen. Ook op school had ze het niet altijd makkelijk. ‘’Tot mijn elfde ging ik naar een gewone basisschool. Ik werd hier veel gepest vanwege mijn Cerebrale Parese. Toen werd besloten dat ik naar het speciaal onderwijs zou gaan, veranderde er veel. Daar kreeg ik het gevoel dat ik niet de slechtste was en kon ik een keer andere kinderen helpen in plaats van dat ik altijd degene was die geholpen moest worden. Hierdoor ging het ook thuis beter. Ik werd rustiger, kreeg meer begrip voor de situatie en werd daardoor een makkelijker kind. Mijn band met mijn moeder werd hierdoor ook een stuk sterker.’’ Toen Riëlle bijna drie jaar geleden uit huis ging, veranderde de situatie opnieuw. ‘’In het begin vond ik het wel spannend hoe het allemaal zou gaan lopen. Hoe vaak zou ze nog thuis komen? Hoe zou zij het daar hebben? Gelukkig viel het allemaal heel erg mee. Het heeft veel rust opgeleverd in huis. Omdat Riëlle veel structuur nodig heeft en zich dingen heel snel persoonlijk aantrekt, moesten we ons altijd aan een strakke planning houden en goed nadenken over hoe we bepaalde dingen zeiden. Nu hoeft dat niet meer. Als ze nu een weekend thuis komt, kan het ook gezellig zijn. We weten nu allemaal dat het steeds maar voor een weekend is.’’ |
| Voor professionals is het van belang om zich bewust te zijn van de complexiteit in dit gezin. Hoe houden ze het gezin draaiende? Situaties zoals in bovenstaande casus beschreven, komen vaak voor. En ook dat de situatie escaleert. Bijvoorbeeld dat brusjes er helemaal klaar mee zijn en niet meer thuis komen. Deze kinderen zijn vaak tekort gekomen. Maar ook de ouders kunnen in een kramp komen. Een van de ouders kan in werk of in een hobby vluchten. Soms zijn er situaties dat mensen gaan scheiden.
Voor een professional is het belangrijk om eerst in de relatie te investeren. Want het is niet vanzelfsprekend dat ze jou binnenlaten. Persoonlijke aandacht is belangrijk, bijvoorbeeld herinneringen ophalen. Professionele relatie is dan meer dan een dienst draaien. Ook buiten werktijd even denken aan iets wat belangrijk is voor het gezin (bijvoorbeeld een uitslag van een onderzoek van oma). Hoeveel ruimte heeft een professional om dit te doen?
|
In deze opdracht zijn jullie werkzaam als professionals in een sociaal wijkteam. Één van jullie weet niet goed wat te doen met bovenstaande casus en vraagt advies aan de andere twee. Verdeel de rollen. Je hebt allemaal het doel om de ouders en de zus in beeld te krijgen en te faciliteren. Hoe doe je dat wanneer je het idee krijgt dat zij niet open kan zijn over de situatie?
1. Neem 15 minuten de tijd om het volgende uit te werken:
- Degene die de casus inbrengt zet een aantal concrete vragen op papier.
- De twee collega’s aan wie advies gevraagd wordt, zoeken op internet en in de toolbox cq. literatuurlijst van deze e-learning naar tips.
2. Voer vervolgens een gesprek waarin concrete tips en adviezen gegeven worden om het contact met de ouders aan te gaan en om zich gezien te laten voelen. Neem in je uitwerking mee dat je de ouders en de zus ook apart van elkaar kunt zien.
3. Formuleer na afloop van het gesprek ieder tenminste drie tips voor het aangaan van contact met de ouders en met de zus.
4. Vervolgens spelen jullie een rollenspel waarbij de professional weer bij het gezin langsgaat. De tips en adviezen worden nu (fictief) in de praktijk gebracht.
5. Bespreek na wat jullie passend vonden en welke tips er zijn voor de volgende keer. Wissel van rol totdat iedereen de rol van professional heeft gehad.
Algemene onderliggende literatuur die je kunt gebruiken:
Infographic mantelzorgers beter bereiken
