E-learning Informele Zorg

Eigen leven van de mantelzorger

KerntaakVersterken
Competenties-Kan het herstelproces van de mantelzorger ondersteunen. Zet de mantelzorger aan om eigen mogelijkheden voor het persoonlijke en sociale herstel te vinden en faciliteert daarin. Maakt de mantelzorger attent op de mogelijkheden van ondersteuning van ervaringsgenoten (zoals gespreksgroepen georganiseerd door Steunpunten Mantelzorg).
OnderwerpEigen leven van de mantelzorger
WerkvormReflecteren
SamenstellingIndividueel
Tijd45 minuten
NiveauMBO

Op een dag vang je een gesprek op tussen een moeder en haar dochter.

De moeder (64) verzorgt haar partner (69) met hersenletsel. Moeder doet dit sinds 6 jaar. Ze doet het allemaal naast haar baan, twee dagen in de week. Haar vriendinnen ziet ze nog zelden en ook de Franse les waar ze jaren naar toe ging, heeft ze opgegeven; “Pappa en ik kunnen toch niet meer naar Frankrijk op vakantie”.

De dochter (39) vindt dat moeder, hoewel ze haar zorg uit liefde geeft, geen enkel bewustzijn heeft van haar eigen leven en maakt zich hier zorgen over. Wanneer de dochter het overdragen van de mantelzorg ter sprake brengt, ketst moeder dit meteen af: “Zorgen voor je eigen man, is geen mantelzorg, het is  geen keuze, maar gewoon mijn plicht”.

  1. Hoe zie jij dit? Heeft de moeder in kwestie een keuze of is het haar plicht? Welke gedachten zou moeder hierover kunnen hebben?
  2. Denk je dat moeder de zorg op deze manier nog minstens tien jaar vol kan houden? Waarom wel/niet?
  3. Welke vragen zou jij aan moeder willen stellen om haar inzicht te geven in:
  • Hoe zij betekenis geeft aan haar leven. Welke doelen en waarden belangrijk voor haar zijn.
  • Hoe zij kan zorgen voor haar man én een eigen leven hebben.
  • De sociale contacten die belangrijk voor haar zijn om zelf staande te blijven?
  1. Hoewel de moeder in deze casus mantelzorger is, herkent ze zichzelf niet zo. Bekijk via internet wat Steunpunten Mantelzorg voor moeder zouden kunnen betekenen. Op welke manier denk je dat deze steunpunten ondersteuning kunnen bieden bij het vormgeven van een ‘eigen leven’? Wat zou hierin de meerwaarde kunnen zijn van ervaringsgenoten?