Rouwprocessen
Kerntaak | herkennen |
Competenties | - Kan het eigen proces van de mantelzorger herkennen, bespreekbaar maken en met collega’s communiceren. Heeft oog voor rouwprocessen en toont begrip. |
Onderwerp | Rouwprocessen |
Werkvorm | Reflecteren en Toepassen |
Samenstelling | Tweetallen |
Tijd | 45 minuten |
Niveau | MBO |
Mantelzorgers van mensen met NAH maken mogelijk ook een rouwproces door. Een proces van rouw terwijl er iemand er nog is noemt men ‘levend verlies’ (Hersenletsel-uitleg, 2018).
bron: Hersenletsel-uitleg, 2018
- Lees de bovenstaande tekst helemaal via:Hersenletsel-uitleg: ‘Ermee omgaan; rouw bij NAH levend verlies’.
Noteer tijdens het lezen tien steekwoorden die volgens jou horen bij levend verlies. - In het artikel heb je kunnen lezen dat het bij niet-aangeboren hersenletsel gaat om levend verlies; een verlies dat steeds weer opnieuw opflakkert tijdens het verdere leven. Deze bewustwording van zaken die er niet meer zijn, dingen die niet meer kunnen of anders moeten, kan gelden voor de persoon in kwestie maar ook voor naasten. Steeds weer realiseer je je dat jouw kind, jouw man, jouw moeder iets niet meer (aan)kan en misschien ook nooit meer (aan) zal kunnen. Onder andere hierin verschilt het met rouw bij overlijden.
Tim (24) was 17 toen zijn vader NAH kreeg ten gevolge van een ernstig brommerongeluk. Lang stond alles in het teken van de zorgen rondom zijn vaders herstel en nog steeds vraagt het elke dag veel van het gezin. Nu Tim het huis uit is en sinds twee jaar een vriendin heeft en het gesprek wel eens over het krijgen van kinderen gaat, denkt hij steeds vaker na over zijn bijzondere gezinssituatie en de man die hij als vader kende maar als opa deels zal moeten missen.
In de bovenstaande tekst kan je lezen hoe levend verlies op bepaalde momenten of in bepaalde fases de kop kan opsteken. Bespreek in tweetallen wat levend verlies voor een naaste kan inhouden en op welke momenten dit opnieuw kan “opflakkeren”.
Slingermodel van Stroebe (1999), bron: De Monnink 2017
3. Het bovenstaande Slingermodel van Stroebe laat zien dat er bij de verwerking van rouw zowel tijd en ruimte nodig is voor het verdriet, maar ook voor het verder gaan van het leven, voor het herstel. Beide “roeispanen” vragen iets anders van jou als professional om “de boot (mee) in evenwicht te houden”. Verplaats je in de situatie van Tim. Waar zit Tims rouw? Wat is er volgens jullie nodig om Tim te laten weten dat je hem begrijpt? Welke vragen zou je Tim kunnen stellen? Wat kan jij als professional voor hem betekenen?