Vrijwilliger als respijtzorg

‘Christine (32) wordt in de bloei van haar leven getroffen door een hersenvliesontsteking die niet goed geneest. Als gevolg van aangetaste gebieden door het ontstekingsproces houdt zij een geheugenstoornis over. Als moeder van een tweeling en partner, treft het ook hen. Christine is na een ziekbed van drie maanden niet meer de oude. Ze vergeet veel zaken om zich heen, maar heeft ook last van woede uitbarstingen. Haar partner is van de ene op de andere dag mantelzorger en heeft nauwelijks gelegenheid om aan deze veranderende rol te wennen. Tijdens het hersteltraject oppert een consulent van MEE de koppeling aan een maatje. Dit blijkt een schot in de roos. Het gezin wordt wekelijks een dagdeel ontlast en Christine en het maatje blijken het goed met elkaar te kunnen vinden.’

Casus uit: Communicatie bij hersenletsel. Begrijpen we elkaar? (Witteveen, Admiraal, Visser & Wilken, 2010).

In bovenstaand voorbeeld zie je dat een vrijwilliger van grote betekenis kan zijn. Het geeft de mantelzorger(s) respijt en het draagt bij aan een fijne invulling van de dag van degene met NAH. Maar is dit altijd mogelijk en wat zijn daarvoor de voorwaarden? In deze opdracht ga e zelf een antwoord op deze vraag formuleren. Je gaat een betoog schrijven over de volgende stelling:

“Een vrijwilliger kan alleen onder de juiste voorwaarden respijtzorg bieden”

In het betoog weeg je eerst de voor- en tegenargumenten tegen elkaar af. Ga ook in op de voorwaarden. Als die er zijn, hoe zien die er dan uit? Je betoog heeft een grootte van 1 à 2 A4 en  je sluit af met of je het met de stelling eens of oneens bent.

Maak gebruik van de bron Effectieve respijtzorg. Wat werkt? Het is ook mogelijk om deze opdracht in groepsverband te maken en over de stellingen te discussiëren.